ทวิตียะ, ทวิตียา หมายถึง [ทะวิ-] (แบบ) ว. ที่ ๒. (ส.).
[ทะวิ-] (แบบ) ว. ที่ ๒. (ส.).
ดู ทวิ.
[ทะวิ-] (แบบ) ว. สอง. (ส.).
[ทะวี] ก. เพิ่มขึ้น, มากขึ้น, เช่น งานทวีขึ้น. (ป., ส. ทฺวิ).
ว. ๒ เท่า. (ส. ทฺวิคุณ; ป. ทิคุณ).
น. ชื่อพระราชพิธีการสมโภชที่รัชกาลที่ ๕ ได้ครองราชสมบัติยืนนานมาเป็น ๒ เท่าของรัชกาลที่ ๔, เรียกเหรียญที่จัดทําขึ้นเป็นที่ระลึกในพระราชพิธีนี้ว่า เหรียญทวีธาภิเษก.
ดู ทวี.